Wijns is een dorp in het noordwesten van de gemeente Tietjerkstradeel, (Friesland) ligt aan het Dokkumer EE en telt zo’n 191 inwoners. Vroeger zo rond 949 bekend als Weninge.
In de regio is Wijns vooral bekend om het fiets en voetveer “ de Wijnser Oerset” en het daarbij gelegen café met terras aan het water.
De kerk dateert uit 1200 en was oorspronkelijk gewijd aan St Vitus.
Daar gaan we voor vertrek nog even kijken en treffen daar een groep musici die het niet erg vinden dat wij de kerk even bekijken. Daarna gaan we op weg.
Helaas heeft Klaas Vaak de weg naar ons schip niet kunnen vinden en ik ben van alle gehoest behoorlijk brak. Daar gaan we in Leeuwarden wat aan doen.
Natuurlijk is er onderweg weer heel veel moois dat mijn cameraoog streelt. Maar niet alles haalt dit blog.
Punt van ergernis blijft de laatste brug in Leeuwarden. Die brugwachter maakt het iedere keer weer bont. Nu zat hij helemaal niet op de brug maar was bij vrienden op bezoek en zei dat hij eerst zijn sjekkie op ging roken en er dan wel een keer aankwam. Duurde ongeveer 20 minuten voordat meneer zin had om er aan te komen. Ondertussen dobberen er voor en achter de brug schepen die absoluut niet weten waar ze aan toe zijn. Onze Lieve Heer heeft rare kostgangers en deze is in dienst van de Gemeente. Hij lijkt ons een prima bezuinigings post.
Onder Leeuwarden door plant de nieuwbouwwijk zich voort. Het lijkt wel of heel Friesland aan het water wil wonen. Het zijn wel heel verschillende huizen.
Na het akwadukt (friese spelling) komt er voor ons een nieuw stukje vaarwater. Niet geheel tot genoegen van de schipper want nu moet hij wachten voor een bruggetje. Met de auto rijdt hij al voor ieder stoplicht om, bij bruggetjes is dat wat moeizamer, maar gelukkig is deze brugwachter ook ongeduldig en opent de brug 5 minuten te vroeg. Weg met die jachten zal hij gedacht hebben.
Dan komen we langs het dorp Warga met natuurlijk ook een nieuw te bouwen wijk aan het water. Alle oevers worden op deze manier voorzien van gecultiveerde planten en geciviliseerde hout ogende plastic bankstellen met kleurige kussens. Gelukkig is er nog 1 kavel niet verkocht en wij vinden dat dat stukje grond mag dienen als Marekritte. Er staan ook nog wat houtjes in het gras en daar maken we mooi aan vast. Het uitzicht is super en de mensen om ons heen aan de vrolijke kant, er is een soort van dorpsfeest met bij behorende party tenten en barbeknoei.
Bernard loopt nog even het dorp in achter de fanfare aan en drinkt een biertje op een terras.
Helaas is hij het beeld van het gezin van Sjoerd en Harmke Feenstra Tuinstra niet tegen gekomen. Zij stonden nl model voor het boek Afke’s Tiental van de schrijfster Mijnke van Hichtum. Een boek dat nog altijd mijn boekenplank siert.
Met de nieuwe medicijnen ga ik vroeg naar bed terwijl Bernard op de computer tv naar zijn idolen The Rolling Stones kijkt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten