Om 7 uur uit de veren, kacheltje aan en kopje koffie. We willen het tij mee hebben. Bij de scheidings ton van de Zandkreek blijkt de wind en het tij helemaal goed voor Neeltje Jans en dat gaan we doen. Niks Goes, omdraaien en heerlijk zeilend met een stralende zon op de Zeelandbrug af. We moeten daar toch eerst weer doorheen. We zeilen onder vol tuig en het gaat perfect.
Bij Neeltje Jans is een kleine haven met een steiger. Helaas blijkt heel Neeltje Jans een soort van pretpark te zijn geworden. Het voorlichtings centrum is hier in op gegaan. De schommel en de glijbaan ontgroeid, niet in voor een vaarttochtje op een zwaaiboot en de klimwand te hoog, besluiten we slechts wandelend de omgeving te verkennen . Wat is er een hoop veranderd in en om de Oosterschelde. Je mag nergens meer droogvallen alle kreken en prielen zijn in beslag genomen door de visserij, overal liggen plastik tonnen in het water waar mossels in hangmatten hun jaren slijten. Bij Neeltje Jans zijn hele installaties in het water die bovendien nog eens een heleboel herrie maken. De rotzooi aan de wal is ook een aanfluiting. Geen wonder dat je nauwelijks nog platbodems ziet in deze omgeving, wat moet je hier nog met je boot als je nergens nog lekker voor anker een wandelingetje over de platen kunt maken. Nee geef mij onze wadden dan maar, met weemoed kijk ik in ons mooie Oosterschelde boek. Toen de zandbanken nog niet waren afgebakend en de mossel gewoon nog zelf besliste waar hij groot ging groeien.
We horen dat het weer slechter gaat worden. Eerst denken we aan Colijn maar gezien de windrichting kiezen we voor Zierikzee. Opnieuw een heerlijke zeiltocht. We zijn nog maar net binnen of de vloeddeuren gaan dicht. Het was een super zeildag en we hebben genoten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten