We vertrekken bij mooi weer maar kunnen niet voorkomen dat er aan het begin van de dag nog wat pittige buien ons weten te vinden. Nu hebben we volop stroom mee en we spuiten door het Spui. Wat we doen onderweg is het haventje van Goudswaard bekijken, een prachtige watertje dat we niet helemaal tot het einde durfden uit te varen, maar mooi en rustig. Zeker een bezoek waard op de terugweg.
Blinkvliet vinden we 3 x niks, gewoon een jachthaven met niks erbij, meer een jachten stalling te water.
Inmiddels begint de herfst haar kleur te vinden. Met de donderende wolken en de felle zon een prachtige film om naar te kijken. Dan kunnen de zeilen omhoog. Wat is het een feest om een boot te hebben waar je soms ook mee kunt zeilen. Wat een rust.
We varen langs Tiengemeten een eiland waar we zo’n kleine dertig jaar geleden als eerste charterschippers in deze buurt onze jaarlijkse wedstrijd voeren. Met mensen als Jan van Aartrijk van de klipper Avontuur. Met Dicky van Andel met zijn Willem Jakob, die altijd weer door de RP te water werd aangehouden omdat ze dachten dat hij nog geen 16 weg. Hij was al wel 26 . En Theo en Marijke die geen mast hadden en woonden op hun schip. We meerden met elkaar af aan een steiger en spraken af wat de startlijn was, welke tonnen we moesten ronden en tussen hoelaat en hoelaat we zouden starten. Iedereen nam zijn eigen tijd op en de snelste was de winnaar. Heerlijk simpel, geen geneuzel en geen rating, varen met die bak. Als je klaar was leverde je je briefje in bij Theo en had Marijke warme chocolademelk en de houtkachel aan. Dat waren nog eens tijden. Inmiddels is de race rond Tiengemeten een officiële wedstrijd met toebehoren. En de steigertjes zijn verdwenen. Alle boeren vertrokken, het pontje zet de kinderen niet meer over om naar school te gaan en het eiland is tot natuurgebied verklaard. Tonnetjes er om heen, ander feest.
Door de Haringvlietbrug op weg naar Willemstad. We zien dat om 15.00 uur met 5 jachten die door de brug gaan een file ontstaat die net zo lang is als de brug. Dat gaat snel.
Bij Willemstad is een hele nieuwe jachthaven gekomen, als we de oude haven in willen dan blijkt er een feestje te zijn van voornamelijk oude sleepbootjes. Leuk om te zien maar pech voor ons, we kunnen er niet bij. Hoewel ze wel vragen of wij er ook bij horen, wat op zich weer een kompliment is. We zijn weer te eerlijk en worden doorverwezen naar de jachthaven. Niet echt erg want onze wastas verlangt naar een natuurlijke geur uit een flesje. Zo’n soort van reclame geur met blije huisvrouwen. We gaan naar de wasserette en dan de oude haven in en zien daar Piet Joosten, de vroegere havenmeester van Willemstad, inmiddels 74 jaar, nog steeds aan de zware shag en aan de borrel. Hij heeft het nog steeds goed naar zijn zin en moppert heerlijk omdat de organisatie in de haven een beetje uit de hand begint te lopen. Ach het bloed kruipt waar het niet gaan kan. En ik kijk met weemoed naar de Pieternel, die ligt op de plaats waar wij met onze tjalk De Twee Gebroeders zolang gelegen hebben. Nu zijn we gewoon een jacht . Morgen gaan we het dorp nog een keer goed bekijken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten