Na een zeer onrustige nacht, veel wind en een hoop gebonk met 2 schepen langszij besluiten we niet langer in Sonderborg te blijven. We hebben nog wel een gezellig kletsje met de buren, die ons uitleggen wat "blauwe zeilen" zijn. Nee, het zijn geen schippers met een slok op. Het zijn de Deense schippers die met vol tuig toch de motor aan zetten. Wij verbaasden ons al vaak hoe schepen zo hoog aan de wind konden zeilen, maar dit is het antwoord. Ze voeren geen kegel, (ook dit heeft niet met drank te maken) en lijken dus een zeilschip maar zijn volgens de wet een motorboot. Nou zijn de Denen toch niet zo van de regels. Je zult zelden een Deens schip met een ankerbal zien, een ankerlicht is ook niet gebruikelijk. Alleen de vlag weghalen dat doen ze weer wel. Er is ook niemand die erop let, waterpolitie of anderszins wetgevende dienaren heb ik in Denemarken niet gezien. Niet op het water en slechts 1 x aan land en die stond het verkeer te regelen.
Maar goed een schip met "blauwe zeilen" is een schip met de Bottom Diesel Sails aan.
We zien ook Jucco met zijn 'Meeuw' Sonderborg verlaten. Hij gaat met zijn zoons een rondje Funes varen.
Wij gaan het slot bekijken. Het is niet goedkoop maar je krijgt wel waar voor je geld. Helaas heb ik halverwege lege batterijen, heel erg jammer want ik had graag wat meer foto's gemaakt.
Foto's maken in een museum is hier bijna nooit een punt en wat ik helemaal heerlijk vind is dat ze
hier geen van die krakende schoenen meneren in donker blauwe pakken achter je aan sturen. Daar heb ik echt een ontzettende hekel aan. Rustverstoorders met de handjes op de rug, grrr.
Hier is gewoon video bewaking.
Na ons bezoek ga ik nog even de stad in en de eerste winkel die ik tegenkom is weer een kleine kringloopwinkel en een bandjes en kantjes winkel. De boodschappen moeten dus even wachten.
Leuke aankopen gedaan bij super aardige mensen. Ik heb zelden mensen met zoveel liefde 2e hands spullen zien inpakken. En ik krijg ook nog van alles gewoon mee. Bof ik even.
Dan is het bijna 15.00 uur en vertrekken we, we gaan weer een stukje terug. Daar is een ankerboei en daar kunnen we lekker aan hangen, geen zorgen over een anker en geen buren. Morgen gaat het nog harder waaien. We zien wel. Er zijn er meer die hier lekker voor anker gaan, ook dat zijn rustzoekers net als wij.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten