De ochtend tovert niet echt een blijde glimlach op Bernard zijn gezicht. Mist en geen wind.
Als we anker op gaan hangt zowat het hele onderwaterbos aan de ankerketting. Het is even werken met pikhaak en waterstraal. Op zulke momenten ben ik heel blij met de elektrische ankerlier.
We zetten toch de zeilen en heel, heel langzaam bijna als een soort van betovering komen de eerste rimpeltjes in het water. "Natuurlijk altijd eerst waar andere schepen varen" hoor ik nog mopperen op de achtergrond maar dan toch ineens is er wind, niet veel dus duidelijk tijd voor een nieuwe truc bij het hijsen van het gaffeltopzeil. Wat kunnen jongens toch zoet zijn met een stukje stof met touwtjes eraan.
Het wordt een prachtige zeildag met een hoop mooie en nieuwe spannende schepen. Aan het einde van de rit moet het topsail er toch nog snel af. We leerden het al op de zeevaartschool. Je eerste rif is je gaffeltopzeil.
We komen in Faaborg aan en zoeken een plaatsje, erg vol, dus gaan we gewoon tussen de grote jongens. Prachtig uitzicht totdat we buren krijgen. Gelukkig heeft Bernard nog net op tijd foto's gemaakt van ons schip en de Lila Dan samen.
In Faaborg is gratis internet, nu kan ik mijn blog bijwerken anders denken mensen dat we van de aardbodem zijn verdwenen. Even skypen met Oberon en chatten met Birgitte.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten