Ben zo vroeg wakker dat ik de
maan nog over het Wad zie schijnen in het westen, terwijl de zon in het oosten
de dag kleurt achter het vogelwachtershuisje op de Engelsmanplaat.
Het schip heeft zich
genesteld in een kuil van zand. Ik maak een rondje dek met mijn camera en kruip
weer in bed. Het is vakantie toch?
Na het ontbijt op weg naar het Amelander wantij, heerlijk
zeilend onder de fok. De fok wordt zo’n beetje het 65+ zeiltje van onze
generatie. Geen zin en zeker niet in deze hitte om het grootzeil omhoog te
draaien. Het blijkt een van de warmste dagen te zijn sinds 1901. Gelukkig staat
er een heerlijke bries.
We hebben voor vertrek extra
veel fruit ingeslagen en we letten goed op dat we genoeg drinken. Onder Ameland
gaan we voor anker en Bernard ontpopt zicht tot een ware tenten bouwer. Hij
gaat met vis parapluis in de weer en we
hebben ieder een heerlijke plek uit de zon maar in de wind.
Eigenlijk is het nog heel
rustig op het water, de vakanties zijn nog niet echt begonnen.
De hele dag is ervoor
gewaarschuwd maar nu tijdens het schrijven van dit bericht begint het even te
regenen gevolgd door een pittig onweer. We blijven binnen, we zijn het hoogste
punt zo op het water, dus voorzichtigheid is geboden, hoe mooi het spektakel ook
kan zijn, mij niet gezien.
Het komt nu met bakken naar
beneden, goed voor het zout aan dek, morgen
heb ik een schoon schip
Geen opmerkingen:
Een reactie posten