29 juli 2015

Zoals gezegd vandaag zijn we blijven liggen in Hasselt, regen wind en onweer geselen nog steeds ons schip. We hebben snel even wat boodschappen gedaan en zijn naar de Kringloopwinkel NogusNogus gegaan. Nieuw glaasje voor Bernard dat kapot was gevallen en wat film gescoord. Verder niet veel te beleven. Wat achterstallig werk ingehaald. De accu’s worden nog steeds niet goed geladen en dat baart vooral Bernard zorgen.

Maar volgens de weersvoorspellingen gaan we tegen het weekend weer mooi weer krijgen. Gewoon een kwestie van volhouden.

Het cafe "onder de luifel" heeft internet, dus bij een kopje heerlijke koffie even dit blog bijgewerkt.

28 juli 2015

We vertrekken uit Kampen en het weer laat zich nog steeds niet van haar vriendelijkste kant zien. We varen 7 knopen alleen achter de fok aan. Als het zonnetje er even bij komt dan is het prima te doen.

De Rampspol kering is inmiddels weer open en we vliegen zo naar Hasselt. Daar gaan we aan de kade liggen. Het is een lief klein plaatsje. Morgen blijven we liggen. Even een dagje wind en wolken afwachten

27 juli 2015

Net als ik vraag of de ankerboei eigenlijk wel sterk genoeg is voor ons zware schip, neemt de wind een loopje met ons en eindigen we met ankerboei een goede 100 meter verderop. Het antwoord is dus NEE. We koppelen los en gaan gewoon weer naar Kampen, daar bij de oude mannetjes met hun prachtige werkplaats de Kogge is het goed toeven. Ze zijn gewoon blij ons weer te zien en ook de havendienst vindt het prima dat we er liggen. We doen flink wat boodschappen en luisteren naar de verhalen van de voorbijgangers bij de werkplaats. Het waait nog steeds behoorlijk.

Ze vragen of Bernard misschien ook een keer de Kogge wil varen. We geven ons kaartje en de huidige schipper neemt contact met Bernard op. Wie weet zit er nog wel een leuk reisje voor hem aan te komen.

26 juli 2015

Het lijkt of er niets is gebeurd, een aardig zonnetje slechts hier en daar nog een klapperend zeil dat er zielig en uit elkaar gerukt uitziet. Langs de kade zitten de meeste bolders los en is een stuk door het water ondermijnd. Slechts 1 schip heeft schade die heeft te knus tegen de ander aangelegen omdat de kikker brak. Al met al valt de schade op het eerste gezicht mee.

We vetrekken richting Amsterdam, dat gaat hem niet worden. Edam dan maar, maar ook nu draait de wind met ons mee. We hakken er met fok, grootzeil en motor met 1,4 knopen tegen in.

We kijken elkaar aan en nemen een rigoureus besluit. We gaan terug. We gaan niet meer naar Rotterdam en/of Zeeland we gaan lekker Friesland in en kijken waar de wind ons brengt.

Nu we van onszelf niks meer moeten kunnen we genieten van de dingen die we om ons heen zien. Het “MOETEN” is eraf. We gaan in de Lagune op het Ketelmeer aan een ankerboei liggen en genieten van de vogels en de natuur.

25 juli 2015

Om 5.30 uur wakker, strak blauw en stralend weer. Niks aan de hand, windstil. Vandaag komen Maaike en Stan Christiaan aan boord. Het is stilte voor de storm.

Van de haven kregen we vanmorgen verse broodjes, nou ja vers is een groot woord. Helaas is hun winkeltje verdwenen en is er niets te koop. Als we het havengeld voor de komende nacht betalen proberen we te achterhalen hoe hun rekening in elkaar steekt. Dat doet de computer. Dat de jeugd niet meer kan rekenen allah, maar een computer niet? Gelukkig kan de wat grijzere generatie  nog steeds goed hoofdrekenen en wij komen tot een heel ander bedrag. Ja ja, we krijgen wel gelijk, maar ja de computer zegt toch dat het anders is. Uiteindelijk krijgen we 1 euro compensatie, maar het klopt voor geen meter, je wordt gewoon opgelicht waar je bij staat. Maar ja je ziet ze denken: je hebt een schip dus ben je rijk, niet zeuren dus.

Bernard krijgt een poetsaanval, vooral niet storen  en ik werk wat administratie weg.

Tegen de tijd dat het bezoek er is trekt de wind al lekker aan om vervolgens tot een ware zomerstorm uit te groeien. We maken leuke filmpjes en vinden dat het dan tijd om in het restaurant tegenover ons schip warm appelgebak te gaan eten en de storm vandaaruit te bekijken. Wat we zien is met geen pen te beschrijven, we zijn nog maar net binnen als we zien dat ons schip langzaam de boldertjes uit de kade rukt Bernard gaat aan boord en brengt een lijn uit naar de vlaggenmast aan het begin van de haven. Overal beginnen zeilen een eigen leven te leven, rollen uit en gaan aan flarden. De mensen van de haven werken zich een slag in de rondte met extra lijnen proberen ze schepen te helpen. Het water komt een halve meter boven de kade te staan en de chaos van een echte zomerstorm is compleet.

Wij zitten in het restaurant en Bernard aan boord.

Stiekem is het wel erg genieten van het uitzicht. Wat een natuurgeweld.

Na vijf uur wordt het wat rustiger en tegen zessen kunnen we weer aan boord stappen.

Een man in het restaurant zegt dat ik straks mijn man maar wat te eten moet brengen. We kijken hem aan en zeggen: we hebben hem net gebeld en gevraagd of hij het eten al klaar heeft. Hij kijkt ons wazig en  ongelovig aan…..

Aan boord duiken we in de voorraad kasten en toveren een lekkere maaltijd op tafel. Daarna gaat ons bezoek naar huis. Het was een stormachtig weerzien