zaterdag 18 juni 2011

zaterdag 18 juni 2011

Bij het wakker worden is mijn eerste gedachte aan de kleine zeehond, zou hij deze storm nacht hebben overleefd? Zouden ze hem al hebben gevonden?

Het blaast nog steeds flink en we drijven al weer bijna. Helaas zijn de weersverwachtingen niet al te best. Waarschuwingen voor 6 en 7 met uitschieters naar 8. We besluiten de beschutting van Noordpolderzijl te zoeken. Als de lucht breekt gaan we anker op maar zelfs voor de fok blaast het te hard.

Als we bijna bij de scheidingston zijn komt er een vreselijke donkere lucht aan. We ankeren opnieuw om niet het risico te lopen uit de geul geblazen te worden. Het anker krabt dus alle ankerketting uit en we wachten de bui met de daarbij behorende wind af.

Weer ankerop en nu de geul. Zodra de prikken beginnen komt een klein koppie boven water en daar is hij. Een hele geruststelling dat hij de nacht heeft overleefd. Hij heeft opnieuw kans gevonden te worden. We waarschuwen in de haven opnieuw Marcel van Zeehonden opvang , de afgelopen nacht zijn 11 jongen binnengebracht. Het is niet alleen de verstoring maar ook de storm waardoor moeder en kind elkaar uit het oog verliezen.

In de haven liggen we heerlijk beschut.

Mijn kleine wastobbe werkt uistekend. Hij is gemaakt van een lege plastic pot en een oude deken. Het zgn hooikist effect. Stop voor het slapen gaan sokken en ondergoed in de ton, heel klein beetje bio wasmiddel erbij met warm water. Ton in de dekenhoes en laten staan tot de volgende dag. ’s Morgens een klein gymnastiek oefening: zet je voeten op de ton met deken en rol hem langzaam ( ± 15 min) heen en weer over de vloer en schoon is je was.

We wandelen tussen de buien door en als de zon schijnt is geen plek zo fotogeniek als Noordpolderzijl. En we zijn verzekerd van een rustige nacht.