Eindelijk aan boord.
Met de klaagzang van onze jongste nog in de oren ( het is te lang, te ver weg en wat dies meer zij…..),
draag ik het huis over in andere handen.
Onderweg vraag ik mij af waar de tijd is gebleven dat ik met een simpel breiwerkje in mijn rugzak op weg ging. Alleen al de snoeren van alle elektronica vullen een tas en langs de wanden van de slaaphut hangen tassenvol knutsel. Zou ik het allemaal gebruiken???? Ik weet het niet, maar mochten mijn handen vastroesten dan heeft het daar niet aan gelegen.
Eenmaal aan boord is het vier uur in de middag en ik ben redelijk af. We besluiten om niet meer uit te varen. We proosten met een glaasje op onze reis, lekker eten koken en vroeg naar bed. De weersverwachtingen zijn niet bijzonder, we zien wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten