Vandaag zijn Misha en Daphne jarig en wij liggen heerlijk op het wad.
Vanmorgen op tijd wakker voor de verandering.
Helaas kon Bernard het sloffie met de koffie aan zijn bed niet waarderen dus werd ik maar gewoon mijn eigen fee met de thee. In de zon. Daarna op m’n blote voetjes in mijn pyamaatje lekker op de plaats gebanjerd. Canon vanPachelbel in mijn oren. Helemaal goed.
Na het ontbijt nog wat mosselen bijgezocht. Oesters had ik genoeg. Daar ga ik eens even iets nieuws mee uitproberen.
Na hoog water gaan we anker op en alvast richting Ameland, door het Smeriggat. De naam alleen al is een waarschuwing.
Maar het weer is mooi, voor anker wachten we een paar uur.
2 uur na hoog gaan we verder richting zandbank recht op het vogelwachtershuisje af. De bank is mooi hard en volgens mij gaan hier alle vogels naar de kapper. Het ligt bezaaid met veren. Te eten is er weinig, maar het is wel een lekkere wandelplaat. Na het eten, de oesters en mosselen waren heerlijk, gaat Bernard het anker nog wat verleggen, ik ga op sjouw, met camera. De zeehonden op de plaat naast ons luieren in de avondzon en de wind gaat liggen.
Wat een oneindige schoonheid.
Weer aan boord wachten we de zonsondergang af.
Als ik later de foto’s in mijn computer zet blijkt er achter de plaat met de zeehonden nog een andere plaat met nog heel veel meer zeehonden te liggen. Dat had ik met het blote oog nog niet gezien, de camera wel.
Jammer dat er nog geen photoshop op de computer staat, alle foto’s moeten wachten tot ik thuis ben
Morgen hopen we met oostenwind naar Ameland te varen.
De letters in onze wimpel betekenen “Zeilen Naar Nergens”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten