10 juli 2009
De hemel zet de sluizen open en de wind speelt mee. We blijven liggen.
Rommelen wat aan en vooral ik slaap heel veel.
Tegen vieren komt de zon er ineens door en we maken een wandeling over het eiland, dat steeds verder begroeit raakt. Er is nog maar 1 punt waar we aan de overkant bij het water kunnen komen. Het ziet er op het meer ruig uit met flinke schuimkoppen. Dan probeert Bernard een weg te zoeken door het berenklauwen bos, ga ik mooi niet doen, echt niet.
We vragen ons af hoe die mollen op het eiland zijn gekomen, het waren vroeger zandbanken die door de afsluiting begroeid zijn geraakt. Zijn ze hier naartoe gezwommen, zijn ze uitgezet en zoja waarom dan. Misschien wel voor de drainage, dat zal het wezen, het zijn drainage mollen.
Moeder fuut is nog steeds bezig haar roepende jong van voedsel te voorzien. Het vertoont aardig puberale trekjes en zoals dat gaat bij pubers er is nooit genoeg eten in huis. En pa, die vogel is al lang gevlogen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten