Van Helsingør naar Ven
Al vroeg in de morgen
hoor ik de misthoorns van de veerboten. Er is mist aan de Zweedse kant. We
scharrelen dus eerst aan de Deense kant en zetten daarna koers naar Ven. Helaas
valt er niets te zeilen, volkomen blak met hier en daar een mistbank. Het geeft
de tocht iets magisch.
Deze keer is er wel
plek voor ons op Ven, we liggen tegen een Taiwan klipper vlak bij de ingang en
hebben een prachtig uitzicht.
Helaas ben ik deze
dag niet zo goed ter been, we doen een rondje haven en dat is dan ook precies
genoeg. Boven op de berg staat een prachtig kerkje helaas moet ik dat
overslaan.
Wat opvalt, nu
ik meer Zweedse schepen zie, is dat er veel meer vrouwen varen. Het is dan ook
heel gewoon om een groot zeiljacht met alleen vrouwen aan boord te zien. Dat
doet me deugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten