Zaterdag 2 oktober 2010

Als ik mijn familie moest geloven, zou het regenen tot in de middag. Niets is minder waar. Het is stralend weer. We hebben uitgerekend dat we pas in de middag de stroom mee hebben in het Spui er is dus genoeg tijd om op ons gemak boodschapjes te doen en Middelharnis wat beter te bekijken. Helaas is het Rien Poortvliet museum er niet meer. Bij de ANWB krijgen we nadere info en wat blijkt: Tiengemeten is helemaal niet zo verlaten als wij wel dachten. Het museum is daar naartoe verhuisd en je kunt allerlei leuke dingen op het eiland doen. Zelfs logeren, kamperen wandelen en fietsen. Dat gaan we dus voor een volgende keer onthouden. Je mag er wel komen met je schip maar niet overnachten.


Na de boodschappen, rekenen we af met de havenmeester. Het blijkt dat we te weinig geld in de envelop hebben gestopt maar hij schenkt ons de rest. We zeilen heerlijk en met behoorlijke vaart door het Spui. Even lijkt het erop dat we een aanvaring met een ander jacht niet kunnen voorkomen, maar onze toeter haalt ze uit de illusie dat ze alleen op de wereld zijn en het gaat net goed. In plaats van een excuus omdat ze fout zaten krijgen we op onfranse wijze een scheldtirade. We halen onze schouders op, en denken, een stoere Merkbroek maakt nog geen schipper.

Terwijl de wind ons langs de oevers laat glijden vindt er achter de dijk een ander feestje plaats. Jan moet renne renne renne en Kees opletten. Oehs en AaaHs. Het zal de FC Goudswaard tegen de FC Nieuw Beijerland wel zijn geweest. We zullen het nooit weten.

Tegen de tijd dat we bij de Spijkenissebrug zijn is het weer omgeslagen, het trekt zachtjes dicht en gaat miezeren. Bij de Botlekbrug moeten we extra lang wachten omdat het wegdek wordt geasfalteerd. De brugwachter zegt sorry maar hij kan er niets aan doen en we wisselen wat vriendelijkheden uit en inmiddels hoost het. We proberen de eerste beste haven in te schieten maar worden onmiddellijk gelokaliseerd door de autoriteiten. De havendienst is uitermate vriendelijk en wijst ons waar we wel mogen liggen.

Het wordt een havenkanaaltje bij Vlaardingen. Het eerste plekje is een kraakpontonnetje, dat we onmiddellijk weer verlaten, dat wordt niet slapen vannacht. Dan maar langzij een werkschip, het is inmiddels bijna donker, het hoost en wij zijn doornat. Maar het was opnieuw een heerlijke zeildag.

Kade Middelharnis