Vandaag is het GETSIE DIKKIE SPUUG weer. Een krachtterm die vroeger door één van onze kinderen werd gebruikt. Het woord dekt de lading. Net als het water weg is en we van boord kunnen om mosselen te scoren gaat de hemel open. Niks lekker op een zandbank lopen bavianen, gewoon met een warme kop thee bij de kachel.
Als we weg willen varen blijkt de elektrische ankerlier er geen zin in te hebben en denkt één van de fenders er zelfstandig van door te kunnen gaan. Het anker wordt met de hand binnen gehaald en de fender grijpen we net op tijd weer in z’n kladden. Dat was al de tweede keer deze reis, dus voor straf een extra knoop in je touw.
Ondanks de donkere wolken trekken we de fok erbij en zeilen we met de stroom mee naar de ingangsgeul van Schiermonnikoog. Op de motor door het geultje waar we in de stromende regen worden opgewacht door een uiterst dominante vrouwelijke havenmeester. Heel Schiermonnikoog is leeg en er komen 3 schepen binnen. Nou, nou, wat een commando’s. Een vriendelijk woord kost niks hoor. Maar goed, zoals we later leren, heeft deze dame op het eiland dan ook de bijnaam: “de knerp van de terp”. ( het havenkantoortje staat op een terp) Als we vragen of we niet op een eilander plek kunnen liggen dan snauwt ze dat we geen lid zijn, als wij haar moeten tegenspreken en vertellen dat we dat al 5 jaar zijn, valt ze stil. Oeps foutje……………
Rond 5 uur gaan we richting dorp en bij Dennis in de Tjattel eten. Hij is inmiddels de penningmeester van de club en de volgende keer vragen we hem naar een plekje in de haven. Kost het waarschijnlijk ook geen havengeld.
Na heerlijk te hebben gegeten gaan we nog even naar een andere vriend op bezoek, die ons aan boord brengt met de auto.
Ik heb vandaag maar 1 foto gemaakt
Geen opmerkingen:
Een reactie posten