Van Delfzijl naar
wantij Juist.
We luisteren vroeg
naar de weerberichten en de verwachtte windkracht 9 van gisteravond horen we
niet meer. De zon schijnt dus: “ gaan met die banaan”. Ontbijt uit het vuistje
en kopje koffie met rondvliegend schuim.
In het havenkanaal
komt Bernard nog de Calypso tegen waar hij in het voorjaar op heeft gevaren.
Maakt een praatje met de huidige kapitein, die belooft om zijn etui op te
sturen, dat hij had laten liggen.
Op de Eems schijnt
het zonnetje nog vriendelijk maar de wolken winnen het tenslotte toch, het
wordt een sombere grijze dag met matig zicht.
Omdat de tonnen best ver uit elkaar liggen ben ik dubbel blij met de
Geonav, ons “als ik het niet weet” spelletje.
Hij wijst ons altijd
de weg en iedere ton vinden we zonder probleem. Het zicht is slecht en van
Juist zien we nauwelijks iets.
Tellen schijnt voor
jongens net iets moeilijker te zijn als
voor meisjes want ondanks mijn waarschuwing neemt Bernard toch een verkeerd
geultje en “Boem “ is “Ho” . Gelukkig komen we nog los. Gauw terug en nu de goeie
geul. Niet dat het heel veel uithaalt want het wantij kunnen we niet over. We
lopen ervoor al vast.
We ankeren en dan
gaat de hemel open. Regen en onweer strijden om de eer. Het is even “ blij dat
ik binnen zit weer” brr, en dan te bedenken dat het morgen alweer de langste
dag is.
Naarmate de avond
vordert zakt de wind in en kan er nog lekker buiten worden gezeten.
Er zijn geen foto's van deze dag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten