Eindelijk aan boord.
Wat een gesjouw. 4 Peugootjes vol en toch alles mooi uit het zicht opgeruimd.
Waar is de tijd gebleven, dat ik 3 verschoningen , een slaapzak en mijn paspoort in mijn rugzak stopte en de
wereld in trok? Alleen al met de elektronica was ik een dag bezig. Maar mijn
dongel en mijn mac zijn eindelijk vrienden.
Dat was maar 1 van de vele aandachtspunten.
Gelukkig konden we
ons huis in de vertrouwde handen van Max en Roswitha achter laten. Bernard
heeft nog wat bloemen geplukt en die staan op tafel te swingen.
Op de valreep vond ik
mijn reistas terug en daarin….jawel mijn altijd trouwe metgezel Nellie
Nijlpaard. Eigenlijk is een reis zonder haar behoorlijk ondenkbaar. Ze gaat
altijd mee op reis, zelf in China was ze erbij.
Nu ik nog in de haven
van het internet gebruik kan maken, gaan er nog wat laatste mails uit en nu is
het tijd voor mijn vakantie borrel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten