Van Zoutkamp naar
Groningen
Het voelt bizar, net
of ik stiekem het einde van een boek aan het lezen ben en het middenstuk
oversla. Maar alle eerste praktische zaken zijn geregeld. Mijn keel zit dicht
en de tranen ergens nog diep verstopt. Die hebben nog even tijd nodig.
We vertrekken
opnieuw, het tij is ongunstig dus varen we binnendoor. Het eerste stuk onder
fok en kluiver, met als grote bewonderaars de Schotse Hooglanders, die vanwege
de warmte verkoeling zoeken met hun poten in het water.
Bij Zoutkamp duurt
het even voor de brug draait, daar wordt aan gewerkt. Ook in de Stad gaat het
niet als gepland. We stranden voor de Herman Collenius brug. Morgenochtend om
half 7 mogen we door de stad .
Misha en Willemijn
komen gezellig langs en mee eten. Mees komt ook op de fiets. Opa krijgt van
Willemijn een mooi nieuw shirt, zodat we allemaal weten dat hij een Zeeman is.
Aan de kant vieren
wat jongelui de zomer met een barbeknoei. Mijn hemel wat een giebel wichten. Het
mag klaarblijkelijk echt nergens over gaan. Gelukkig gaan om 23.00 uur de
deuren dicht, nog even zo maar zitten en dan te kooi. Morgen vroeg dag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten