Maandag 11 juli 2011

Het is prachtig wakker worden op onze ankerplaats, windstil en de zon schijnt naar hartelust.

Op de haven staat een klein wit huisje wat bijna mediteraan aandoet. We besluiten om in de haven te ontbijten en dan het dak te verven. Er is al plaats want vele jachten zijn er reeds vandoor.

Na het verven blijkt er ook een box vrij te zijn, daar gaan we in. Zo komt niemand langszij die per ongeluk in de verf grijpt.
We zien de charters vertrekken. We gaan het dorp in. Er is weinig veranderd sinds we hier 25 jaar geleden waren. Misschien zijn er wat minder stokrozen en wat meer auto's.

De vakwerkhuizen zijn er nog steeds en het ziet er schitterend uit. We gaan naar het kleine lokale museum en doen wat boodschappen. Helaas was de keramiek winkel er niet meer.

Langs de haven staan overal tafels met banken, iedereen kan ze pakken en er gebruik van maken.

Het witte huisje aan de haven blijkt een rook huisje te zijn. Iedereen kan van de grillen gebruik maken en zelfs in de zwarte rook laat de mensheid haar sporen achter.

Ook hier betaal je gewoon per pin en in de avond komt de havenmeester controleren of iedereen wel zijn gekleurde flapje aan het want heeft hangen. Die van ons hangt voorop niet handig dus de havenmeester knort een beetje. Hij heeft gelijk maar het is daar terecht gekomen toen we nog anders lagen.

De veerboot vaart af en aan en trekt al voor hij bij de haven is zijn neus op. Hij gaat tot laat in de avond door en komt met een soort van supertrooper de haven binnen. Bang dat er toch iemand voor de haveningang voor anker is gegaan.