Na het drogen strijkt Bernard zijn overhemden en maakt de scheepswinkel onveilig. Het zijn heel aardige en behulpzame mensen hier op de haven.
Een plek om nog eens naar toe te gaan. De winkel is goed geoutilleerd.
Er komt een vetpomp bij, een nieuwe gasfles en het water wordt opgetopt. De accu’s zijn stikvol, het brood is gebakken, dus tijd om te vertrekken. Mijn buik doet het beter dan mijn neus, maar ook dat gaat over.
Omdat we goed met de kop in de wind liggen, steekt Bernard even voor vertrek, twee riffen in het zeil. Door de smalle slootjes is het grootzeil op ware grootte wat te enthousiast en met alle bruggetjes en plat voor de wind wat te ingewikkeld om snel te strijken.
Het lijkt er trouwens op dat er steeds meer bruggetjes komen en dat niet alleen, ze willen ook allemaal wat in hun klompje. Was het bruggeld in Workum nog € 0,70 per bruggetje, nu doen ze hem voor minder dan
€ 1,50 echt niet voor je open. Begint dus aardig in de papieren te lopen. De bodem van het muntenpotje komt in zicht. En wisselgeld zit er echt niet in het klompje. Het wordt tijd dat we het Wad op gaan.
De voorspellingen zijn nog niet helemaal gunstig, het waait op het Wad nog 6, dat is hier niet te merken. We gaan net iets voorbij Bolsward liggen aan een kadetjetjetjetje in Wolsumerketting. Natuurlijk………………
Het Fries blijft een taal die slechts met kiespijn goed uit te spreken is, nou kiespijn hebben we niet. We genieten met onze tafelgrill van heerlijke vis, garnalen en rivierkreeftjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten