Maandag 29 september 2008

Het is niet het mooiste weer, maar het is tenminste droog en zoals de Fransen het zo mooi zeggen “Il n’y a pas une fuck de vent”
Het wordt dus een echte motortocht vandaag. Mag de pret niet hinderen het landschap is prachtig en we passeren verschillende kleine sluisjes waar we net doorheen kunnen. De afmetingen staan er wel bij, maar toch. Je hoopt dat de gemeenteambtenaar niet op maandagmorgen tegen zijn mensen heeft gezegd: “Nou weet je, zeg maar gewoon 4 meter 50 breed, het is een beetje multiplegok maar , het moet kunnen.” Het ziet er van ver af echt heel klein uit.
Overal over de horizon zie je mastjes door de weilanden gaan, het is een wirwar van slootjes en prachtige inhammen, huizen en molens.
Bij Akkrum komt tot groot genoegen van Bernard 3 x de videoschouwtrein voorbij. O jé dat gaat me centen kosten want deze locomotie heeft hij nog niet. De machinist heeft goede zin en hij zwaait vrolijk naar ons.
De brugwachter van de Heerenzijlbrug is een hele drukke, hij doet niet anders dan brug open en weer dicht. Zou de aanduiding BB op de vaarkaart misschien betekenen Bezige Brugwachter?........
Als het begin te regenen stoppen we er mee en hebben een heel eiland helemaal voor ons alleen. Heerlijk in de luwte, wat wil een mens nog meer.

Voor Marjo

Hoi Marjo vanaf dit eiland wensen wij je van Harte Beterschap

Zondag 28 september 2008

Bij het wakker worden is de wereld klein. De zon doet vreselijk haar best maar de overkant van het vaarwater is moeilijk te zien. Als het haar toch gaat lukken ga ik gewapend met camera naar buiten om wat mooie spinnenwebben te fotograferen. Want spinnen hebben we genoeg aan boord. Kamikaze spinnen die geen last hebben van hoogtevrees en helemaal hoog in de mast bij de zalingen wonen. Bungijump spinnen die onder aan het zeil hangen en bij iedere haal toch weer netjes aan boord landen en gewoon onze muggenvang spinnen, die op strategische plekken hun web hebben gesponnen en zich te goed doen aan de hier rijkelijk voorhanden zijnde dis van vliegen en mugjes.
Als de mist is opgetrokken gaan we deels op de motor en deels onder zeil de Prinsenhof verkennen. Het is 6 jaar geleden dat we hier waren en er is veel veranderd. Er zijn heel veel steigers bij gekomen, die zijn zwart en gemaakt van gerecycled plastic. Zowel de palen als de vlonders, weinig onderhoud en heel sterk. Het is behoorlijk druk en de slootjes zijn smal. We zien een heleboel mooie schepen.
Daarna gaan we naar het Skutsjemuseum in Earnewoude. We varen helemaal achterin een nauwe sloot en kunnen zo voor de deur afmeren.
Er wordt een houten skutsje nagebouwd, prachtig om te zien en als alles goed gaat dan vaart het volgend jaar juni. Dat wordt nog even doorwerken voor de mannen. Maar het is zeker een project om te volgen.
Na het museum gaan we terug naar het eiland van de afgelopen nacht, stukke minder druk en lekker in de luwte. Op een enkele kleine regenbui na weer een lekker dagje.

Voor Liesbeth

Zaterdag 27 september 2008

Ondanks we Leeuwarden echt een gezellige stad vinden, is de herrie ons gauw teveel en lokt de Prinsenhof ons meer dan de Prinsentuin.
We doen wat weekend boodschappen aan de rand van de stad en missen daardoor net de brug. Tijdens het wachten zien we op het steiger water en zowaar nog gratis ook, we toppen dus de tanks op drinken een kopje koffie op het achterdek en voor we het weten is het uur voorbij. Leeuwarden uit is altijd een hoop gedoe, er zijn heel wat bruggen en spoorbruggen. Eenmaal eruit vaar je langs een enorme nieuwbouwwijk.
We zijn getuigen van een hond die te water raakt en die niet tegen de wallenkant op kant, gelukkig schieten voorbijgangers in een vissersbootje te hulp want de mensen en de hond zijn goed in paniek.
Er is een nieuwe route ,kompleet met akwadukt, (friese spelling)want de Föhnejachtbrug draait niet meer voor jachten, die moeten via Warten, een gezellig dorp waar op een dag als vandaag een hoop te doen is. En met een blije brugwachter want ieder jachtje brengt toch weer geld in het laatje.
Daar ligt dan de Prinsenhof. Op een dag als vandaag is het er best druk. Veel zeilbootjes onderweg en natuurlijk ook grote motorboten met grote oosterburen, die hoor je meestal duidelijk, wat ons echt ergert zijn de rondvaartboten met harde muziek en luidsprekers op dek. Ook dat kan niet meer zonder meneer BOSE. De zonsondergangen blijven prachtig en morgen is het vast rustiger

Vrijdag 26 september 2008

Stralende zon, net iets te koud om buiten te ontbijten, maar een kopje koffie lukt altijd. Oh wat een mooi plekje, maar we gaan door. Naar Leeuwarden. Daar meren we af in de Prinsentuin.
Bernard gaat op weg om stroom op te tuigen, maar dat gaat zomaar niet.
Waar vroeger een simpele automaat was, zo van, stekker er in 50 cent erbij en de accu’s zijn zo weer vol, hebben nu wat slimmeriken een totaal nieuw systeem bedacht. Je moet een kaartje kopen bij een automaat. Gewapend met Pleuro’s van 1, 2 en 0,50 gaat Bernard op stap. Eenmaal bij de automaat die ongeveer 15 minuten lopen van het schip staat komt hij er achter dat € 7,-- niet genoeg is, er moet € 10,-- in, het is even slikken maar dan heb je ook wat, je kunt met de kaart douchen, de was doen, de toiletten openen en nog veel meer, te veel voor iemand die gewoon een beetje extra stroom in zijn accu’s wil. Bovendien vermeldt de beschrijving dat de borg voor de kaart € 7,-- is, die je na afloop terug krijgt. Hoe en waar vermeldt men er niet bij. Misschien moeten we de meneren die dit hebben bedacht eens op een rondje varen trakteren.
De havenmeester die op zijn avondronde de havengelden incasseert brengt uitkomst, helaas hadden we toen al besloten dat het bier vandaag niet zo koud hoeft te wezen.
We brengen de middag in de stad door. Kopen wat extra vaarkaarten bij de ANWB, Bernard gaat naar zijn favoriete treinenwinkel en eindelijk maak ik de boekenbonnen van mijn verjaardag te gelde.
Het is terrasjesweer en die zijn er genoeg in Leeuwarden, kompleet met prachtige bankstellen en dikke kussens, heerlijk langs de grachten. Daar varen overigens hele leuke bootjes op stroom, je hoort ze niet, ze stinken niet en je krijgt allerlei info mee over de huizen die je voorbij vaart. Mensen hebben er duidelijk plezier in, tot dat ze aan het einde van de rit ook een kaart moeten kopen………. ???????

Donderdag 25 september 2008

Het is goed toeven met je kopje koffie, in de zon op je achterdek.
Maar opeens is daar de brugwachtster en moeten we haast maken
om met het konvooi Dokkum te verlaten.
Gelijk na de bruggen maken we nog even vast bij de kringloopwinkel
want als echt hergebruikster moet ik gewoon zien wat er in huis is, bovendien is deze winkel altijd heel goed georganiseerd.
We gaan verder op de fok, het gaat niet hard maar we hebben geen haast.
We lunchen bij de volgende brug. De brugwachtster van de Klaarkampsterbrug ( ik moet altijd goed opletten dat ik dit woord niet verkeerd schrijf) heeft er zin. Ze is er al een kwartier voor tijd en om 5 voor 1 gooit ze de boel alvast open, zo van “jongens komt er nog wat van”?
Ook bij Burdaad treffen we een vrouw die de bruggen bedient. We zien dat de molen open is en eindelijk na er 24 jaar langs gevaren te zijn is de mogelijkheid daar om de molen en houtzagerij te bewonderen. Prachtige staaltje vakmanschap. Eerst krijgen we een videofilm te zien, een mens heeft aan het woord schijnbaar niet meer genoeg, en daarna krijgen we een heuse rondleiding. De trappen naar boven lokken mij niet, dus Bernard gaat gewapend met camera naar boven en praat mij later bij, ondertussen vermaak ik mij met de molenaar en koop bij hem meel voor de broodbakker.
De trap van de zagerij is niet zo hoog, die bekijk en fotografeer ik dan ook naar harte lust.
Rond 16.30 varen we weg uit Burdaad en eindigen in ons favoriete slootje net voorbij Wyns. Heerlijk uit de wind. De eenden protesteren wel een beetje zij dachten dat het seizoen nu wel over zou zijn en hadden het steigertje reeds geclaimd. Jammer dames morgen mogen jullie er weer in het zonnetje gaan zitten, nu is het onze beurt. Zo onder de rook van Leeuwarden is het heerlijk rustig

Woensdag 24 september 2008

Woensdag 24 september 2008

Vandaag zijn we lekker in Dokkum gebleven.
Bernard heeft de nodige boodschappen gedaan en de wc pomp weer aan de praat gekregen.
Jeannette was op uitnodiging bij de Plattelandsvrouwen
in Ferwert om Marjo haar Studio en zijde schilderen te promoten.
Kees was mijn chauffeur, wat een luxe.
Bernard heeft ook mooie boxjes gekocht zodat we beter geluid hebben
bij de DVD,s op de laptop. Deze werkten eerst niet maar de jongen van de computerzaak kwam aan boord en alles werd ter plaatse geïnstalleerd wat service.
Morgen gaan we richting Leeuwarden en hopen dat het weer net zo mooie is als vandaag.
Dimphna en Jaap verzorgen ons huis en de winkel.Geweldig. We voelen ons echte zondagskinderen.

dinsdag 23 september 2008

Dinsdag 23 september 2008

De weergoden zijn ons niet zo welgezind, het regent.
Na een kort gesprekje met de Toren van Schiermonnikoog besluiten we
te vertrekken. Hij zijn steeds korte buitjes.
Na de sluis gaan we op de fok op weg naar Dokkum. Hard gaat het niet maar het is heerlijk rustig en dat is waar we op dit moment het meest naar verlangen.
Eenmaal in Dokkum gaan we samen op zoek naar een oplossing om ook aan boord gewoon op het internet te komen. En kijk aan, we worden prima geholpen en vanaf nu kunnen we ons blog tijdens de vaart bijhouden en kunnen familie en vrienden ons volgen.
Ook e-mail verkeer is geen probleem. Heeft iemand iets te melden dan kun je ons bereiken onder Koksailing@hotmail.com . Altijd leuk om iets terug te horen.
Morgen blijven we hier liggen want Jeannette moet nog even werken
bij de plattelandsvrouwen. Vanaf donderdag zijn we echt vrij.
We gaan waar de wind ons waait.

22 september 2008

Maandag 22 september 2008-09-23

Het heeft even geduurd maar vandaag is het er toch echt van gekomen. Wij zijn vertrokken. Vrienden hielpen ons met de auto op een “je weet maar nooit” plekje te zetten en om 16.30 gooiden we de trossen los.
Haast hebben we niet, en we besluiten naar het kleine marekrite haventje vlakbij DokkumerNieuweZijlen te gaan, altijd een oase van rust. En een veilige en comfortabele afmeerplek.
De waterhoentjes zijn ook helemaal blij. Eindelijk weer eens een schip. Een schip betekent “eten”. En honger hadden ze.

Het moet de avondzon zijn geweest maar:

Wij zagen twee waterhoenen
Die waren aan het zoenen
Zij keek naar hem
En hij naar haar
Ze leken smoorverliefd
Ze waren een echt-paar.

Hallo

Hallo dit is het eerste berichtje van ons schip de Kokmeeuw
Vanaf nu zullen de reisjes die wij maken hierop staan zodat familie en vrienden precies kunnen zien waar we uithangen en wanneer.
Tot onze eerste reis